LOMP

De stem

Sprongen gemaakt in het duister
Gesmoord in een veiligheidsnet
Een stem waar ik nooit meer naar luister
Een punt is erachter gezet

Verstand, dat kwam echt met de jaren
Ik ben nu perfect in balans
De onrust, die kwam tot bedaren
Ik leef in een mooie kadans

Verdwenen is de onrust die mij tormenteerde
Verdwenen is de onrust die mij tormenteerde

De daag'lijkse sleur en routine
Heeft alle scherpte verzacht
Verdoofd als door drank en morfine
De stem is tot zwijgen gebracht

Ik droomde ik werd ooit een koning
Maar het ging niet geheel volgens plan
Ik wacht nu nog steeds op de kroning
Het komt er denk ik, nooit meer van!

Verstomd is de stem die mij inspireerde
Verstomd is de stem die mij inspireerde

Verstomd is de stem die mij inspireerde
Verstomd is de stem die mij inspireerde